La Cucaracha

Inmiddels zit ik hier al weer een week in mijn uppie (niet letterlijk, maar de andere vrijwilligers zijn weg). Ondanks dat ik hier een beetje tegenop zag denk ik dat het alleen een zegen is, op deze manier leer ik de vele vrouwen die hier werken beter kennen en ben ik gedwongen om de hele dag in het Spaans te praten. Wel heftig, want ik geef nu in mijn eentje elke ochtend les (Spaanse taal en rekenen) en elke middag een activiteit. Daarnaast help ik de vrouwen in het weekend een beetje met de handwerkjes (kan even geen beter naam verzinnen in het Nederlands, maar alle handgemaakte spulletjes die in de wereldwinkel liggen). Wie weet komen jullie in de wereldwinkel nog eens een product tegen dat door mij gemaakt is.

Ik krijg ook steeds meer respect voor de vrouwen hier. Veel voeden hun kinderen in hun eentje op en ik zal jullie niet lastig vallen met wat voor verhalen ik allemaal gehoord heb, maar erg vrolijk word je er niet van. Verbazingwekkend genoeg blijven deze vrouwen hun positiviteit houden.

Vrolijke noten.
Met de kids naar de dierentuin was geweldig. Ze genoten echt volop. We zijn woensdag met zo’n 20 kleintjes geweest en donderdag met 20 ‘groten’. Donderdag vergezeld door een Nederlandse jongen die ik al een paar keer eerder ontmoet had en nu toevallig in de buurt was. Ben ook helemaal blij dat twee broertjes (Samuel en Darian) waar in het begin echt geen land mee te bezeilen viel en die constant etterden en spullen kapot maakten, nu (bijna) hondertachtig graden omgedraaid zijn. Wat een beetje liefde soms al niet kan doen…

Uitstapje naar Antigua om de vulkaan Pacaya te beklimmen was ook geslaagd. Weer even in de ´bewoonde´ wereld (Antigua) en echte lava gezien.

Zaterdagavond naar de ´Luces Camperos´ gaan kijken in het centrum van Guatemala City met twee meisjes. Erg groot event met veel (valse) optredens en vooral veel reclame voor ´Pollo Campero´ (boeren kip), een fastfoodketen, de organisator van dit event. Als afsluiting heel veel vuurwerk. Moet er echt nog even aan wennen dat het december is. In mijn hoofd gaan Sinterklaas, kerst en oud en nieuw gepaard met kou. Weinig van dat alles hier, want het is hier nog steeds een graad of 20 en daar komt ECHT geen verandering in.

Verder happy en voel me goed op mijn plaats. Af en toe wel wennen aan de standaard hier. Ik had bijvoorbeeld wasknijpers nodig. De mevrouw in de winkel had nog maar één pakketje, inclusief aan de binnenkant van de plastic verpakking, twee levende kakkerlakken en heel veel eitjes. Toen ik vroeg of ze in ieder geval de kakkerlakken eruit wilde halen keek ze me verbaasd aan en na enig aarzelen haalde ze de kakkerlakken eruit, waarna deze een andere behuizing in de winkel zochten. Thuis maar wel even voor de zekerheid de wasknijpers in een chemisch zooitje gelegd om de eitjes te doden….
Dat was het geloof ik wel weer zo´n beetje..

(morgen hopelijk inclusief foto´s)
Hele dikke kus
Esther