Pittige tijden

Het leven hier is momenteel erg intens. In een week tijd zijn er in deze kleine wijk minstens zes jongeren overleden. Vijf hiervan zijn bende gerelateerde moorden. Zeker omdat ik nu veel met risico jongeren omga door het breakdancen, trek ik me dit alles extra aan.
Minstens vier jongeren zijn meegenomen door de ‘sicarios’. Meestal ontvoeren ze de jongens ’s nachts en dumpen ze de lichamen, na ze verminkt te hebben op een afgelegen plek. In principe zijn het meestal bendeleden, maar ze hebben het ook wel eens fout en soms is het ook voldoende om vrienden te hebben die in een bende zitten (en die heeft zo ongeveer iedere jongen van 12 tot 18 wel).
Daarnaast was er hier gisterenavond een schietpartij tussen de twee bendes die hier zitten (MS13 = Mara Salvatrucha en MS18 = Mara 18), waarbij een aantal gewonden en een dode zijn gevallen.

De kans dat je oud wordt is erg klein als je een bendelid bent. De meeste jongens die op het lage niveau opereren (zoals de jongeren in onze wijk), zijn tussen de 12 en de 18 en het is niet erg makkelijk om een bende zomaar te verlaten… Waarom zou je dan uberhaubt lid worden van een bende, kun je jezelf afvragen. Het zijn over het algemeen simpelweg geen slechte kinderen. Het zijn jongens die uit arme gezinnen komen en geen onderwijs genoten hebben. Jongens wiens enige optie is om voor een klein loontje spullen te sjouwen. Ook zijn het vaak jongens waarvan de ouders afwezig zijn en/ of weinig om hun kinderen geven. In een bende is het geld zo snel en gemakkelijk verdiend. Het is geen super loon, maar de klusjes die ze moeten doen zijn snel gedaan. Ze moeten bijvoorbeeld in een wijk in een ander deel van de stad het ‘beschermingsgeld’ innen dat alle winkeliers verplicht moeten betalen. Andere klusjes zijn weer drugsgerelateerd…
Het is allemaal niet zo zwart-wit. Een paar van onze breakdance jongens zitten bijvoorbeeld ook in een bende (in MS18, de grootste bende in La Esperanza). Het zijn echter goede trouwe jongens. Eén is er al vertrokken naar een ander gedeelte van het land, omdat hij bang was opgepakt te worden door de ‘sicarios’ en twee anderen zijn ook van plan zo snel mogelijk te vertrekken.

De lijst met ellende is nog niet voorbij. De brandweer is nu al drie dagen opzoek naar het lichaam van een twaalfjarige jongen. Hij was samen met zijn twee jongere broertjes (waarvan er één ernstig gewond in het ziekenhuis ligt) op zoek naar plastic en metaal op de vuilnisbelt om te verkopen. Ze werden echter overvallen door de regen en kwamen in een modderstroom terecht, waardoor ze in de diepte gleden (de vuilnisbelten hier zijn eigenlijk gewoon steile heuvels waar het vuil naar beneden gedumpt wordt en die één á twee keer per week in de brand worden gestoken).
Even geen schrijnende verhalen meer, maar ik moest even het één en ander kwijt over de situatie hier en de dingen waar ik me mee bezig houd en druk om maak.

Ondertussen gaat het leven hier gewoon door. We zijn bezig met een intensief zomerprogramma (beginnend in oktober) voor de kinderen en jongeren. We willen ook de avonden gaan bezetten. We hebben momenteel contact (we is overigens steeds Madeleine en ik) met verschillende breakdance dansers en zouden graag in de avonduren workshops willen hebben voor de jongeren. Er is namelijk voor hen weinig anders te doen ’s avonds dan met de verkeerde mensen op straat hangen, of in het huis van je familie (vaak één ruimte waar iedereen leeft en slaapt) televisie kijken. Als het enigszins lukt om genoeg geld in te zamelen zouden we de kinderen daarna ook liefst avondeten aanbieden. We gaan kijken of er grote bedrijven in de buurt zijn die hun medewerking willen verlenen. Met een beetje geluk kunnen we na de vakantie ook met dit programma doorgaan en uiteindelijk onze eigen kids inhuren om lessen te geven en dan kunnen ze ook in andere wijken lesgeven(goede breakdansers kunnen best een aardig centje verdienen) en hun geld verdienen met hun passie… We zijn er nog lang niet, maar dromen en hoop zijn essentieel in het leven.

Verder zijn we afgelopen woensdag met onze groep jongeren naar een hiphop evenement geweest in een ander gedeelte van de stad (overigens mede dankzij jullie donaties). We hadden via via goedkoop kaartjes kunnen bemachtigen en we hadden een bus gehuurd. We hadden de buschauffeur verteld dat we met een groep naar een dans evenement gingen; wat natuurlijk eigenlijk ook wel een beetje zo was. Komen we daar aan met een hele groep opgeschoten jongetjes.. Allemaal in hun beste kloffie; mutsen, sweatshirts en bandanas, precies zoals de bendeleden er hier uitzien. Het scheelt dat wij erbij waren…. Het evenement zelf was niet ongelooflijk bijzonder. Er was een crew vanuit Korea overgekomen en zij hielden een battle met een crew uit Guatemala City. Uiteindelijk werd er op het podium niet heel erg veel gedanst, maar des temeer door onze jongens in de zaal. Het was voor hen allemaal super nieuw en spannend en een aantal zijn er door de pers geïnterviewd. Het zijn echt zulke schatjes…

Om het voor mezelf verder een beetje druk en leuk te houden ben ik begonnen met bijles voor middelbare scholieren en geef ik Engelse les (o.k.. meer liedjes zingen en met de bal spelen) aan basisscholieren.

Hele dikke kus!
PS. Ik stap overigens gewoon weer over op waarbenjij.nu, want ik vind blogspot een vervelende site.