Ademnnood - Reisverslag uit Guatemala-stad, Guatemala van esther Zijden - WaarBenJij.nu Ademnnood - Reisverslag uit Guatemala-stad, Guatemala van esther Zijden - WaarBenJij.nu

Ademnnood

Door: Esther

Blijf op de hoogte en volg esther

29 September 2008 | Guatemala, Guatemala-stad

Weer een maandje voor bij.. Nog meer moord en doodslag, wederom allemaal bende gerelateerd. De wijk waar ik woon is weleens waar een ‘rode zone’, maar als je je niet met duistere praktijken bezig houdt (en geen jongen tussen de 12 en 18 bent) heb je eigenlijk niet heel veel te vrezen. Ook positiviteit zoals; Bevrijdingsdag, (enge kerk bezoek), mc battle, Giovany en breakdance.

Bijna twee weken zijn we hier bezig geweest met Bevrijdingsdag, dat hier gevierd wordt op 15 september. Dit betekent dat er van de weinig schooldagen die de kinderen hier al hebben nog eens twee weken worden afgehaald, om voorbereidingen te treffen voor deze dag(-en, één dag is natuurlijk niet genoeg om deze bijzondere dag te vieren). Zo hadden we bijvoorbeeld op een donderdag een optocht waar alle kinderen verkleed gingen (een beetje in het teken van de Guatemalteekse patriottische symbolen en/of de verschillende klederdrachten). De vrijdag daarna hadden we een loop (met dezelfde kinderen). Het heet ‘de toorts’ en de persoon die voorop loopt, brengt deze ‘thuis’. Dit werd echter een beetje een fiasco. De groep met oudere kinderen vertrok vanaf een punt dat toch zeker wel een kilometer of vijf van onze wijk af lag. Om deze loop veilig te laten verlopen was er politie aanwezig, zodat de kinderen veilig straten konden oversteken (het blijft een hoofdstad). Deze deden hun werk echter niet erg goed en één kind werd bijna overreden. Toen ze onze wijk binnen kwamen lopen was er net iemand neergeschoten (een aantal hadden het zelfs gezien), nog meer paniek. Het was een man die in onze wijk woont en werkt als televisiekabel aanlegger en daarnaast bijklust als ‘sicario’ . Het verhaal gaat dat één van onze breakdance jongens op zijn lijstje stond. Iets wat ik echt niet hoop, want dan vrees ik dat deze jongen erbij betrokken was.

Ook ben ik deze periode een keer naar de Evangelische kerk geweest. Wat een vreemde gewaarwording. Ik vond het pijnlijk om al dat leed te zien. De meerderheid van de mensen was buitenzinnen van verdriet. Ook vielen er meer dan tien mensen neer op de grond (en zijn er speciale vrijwilligers uit het genootschap die deze mensen opvangen). Het deed meer aan als een therapie sessie. Heel goed dat de mogelijkheid bestaat voor deze mensen om alles eruit te gooien, maar persoonlijk voelde ik me een voyeur. Daarnaast was de pastoor behoorlijk homofoob, een vrouwenonderdrukker en solliciteerde hij voor stand-up comedian. Anyway; het was interessant om gezien te hebben, dat zeker, maar het bezoek wordt zeker niet herhaald.

Een ander fenomeen dat hier eens in de zoveel maanden plaats vindt, is het spuiten van vergif in het gehele gebouw. Ook ons huisje moest eraan geloven. Deze troep mag in onze landen niet eens meer verkocht worden… Weer een paar dagen van mijn leven kwijt ;-). We kregen het ook pas kort van te horen, dus moest er opeens een noodplan verzonnen worden om de hele dag buiten de deur te zijn (gezien de hoeveelheid werkzaamheden die nog gedaan moesten worden, was dit niet helemaal ideaal…). Uiteindelijk vooral een super avond gehad. Er was een (Red Bull) mc battle in een club in het centrum. De winnaars van Centraal Amerika moesten tegen elkaar optreden, om uiteindelijk in de finale in Mexico te komen. Ondanks dat ik behalve scheldwoorden weinig kon verstaan, was het toch een zeer geslaagde avond. Vooral omdat een paar kennissen (waaronder de gast die de workshops zal geven; zie rest van het verhaal) van ons ook moesten optreden (er was ook een kortere b-boy battle).

Verder ben ik nu aan het werk met Giovany, vijftien jaar. Een slimme jongen, heeft de basisschool helaas niet afgemaakt (wegens geldgebrek; hij komt uit een super arm gezin), maar hij heeft zichzelf thuis wel het één en ander bijgebracht. Hij heeft een behoorlijk minderwaardigheidscomplex dat zich ook uit in zijn zelfverzekerdheid tijdens het dansen (terwijl hij echt goed is en het allemaal snel oppakt). Het is echt een lieve jongen. Gelukkig zijn er behulpzame mensen hier, die het één en ander; bijna helemaal legaal ;-) , voor ons gaan regelen. We gaan hem nu klaarstomen om in te stromen in de eerste van de middelbare school het volgende schooljaar (januari), want hij zal uiteraard wel een examen af moeten leggen. Ik hoop dat hij genoeg in zichzelf gelooft, bijna al zijn vrienden zijn namelijk bendeleden en hij kan zoveel meer bereiken... De tijd zal het leren.

Verder goed nieuws op breakdance front. Eén van de beste dansers van Guatemala heeft toegezegd (alle!!! vijf avonden in de week, tien weken lang) breakdance workshops bij ons te komen geven. Super aardige gast en de kids lopen met hem weg en hij is een super goed rolmodel voor hen. We gaan hem uiteraard wel iets betalen, maar dat komt niet in de buurt van wat hij ergens anders verdient. Alleen de financiering van het breakdance zomerprogramma is nog niet helemaal rond, maar daar zijn we hard mee aan het werk.

Hoop dat het goed met iedereen gaat!
Dikke kus vanuit Guate,

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Guatemala, Guatemala-stad

esther

Op 23 september 2009 ga ik emigreren naar Guatemala om mijn droom waar te maken. Samen met zes Guatemalteekse hiphoppers ga ik een breakdanceschool oprichten in Guatemala Stad om (risico) jongeren een alternatief te bieden op de straat en het bendelidmaatschap.

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 130
Totaal aantal bezoekers 90503

Voorgaande reizen:

23 September 2009 - 30 December 2011

Breakdanceschool Guatemala Stad

19 Juli 2008 - 28 April 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: