Rust in de tent

Deze keer een keertje geen nare berichten over moord en doodslag.. Ik heb nog even overwogen om het plaatsen van mijn nieuwe berichtje uit te stellen en op wat meer actie te wachten, omdat het misschien anders wat saai is ;-) Wel hiphop festival, verjaardag, weekendje Lago de Atitlan en een festival tegen wapens.

Weekendje Lago de Atitlan was vooral ongelooflijk lui. Weinig anders gedaan dan een beetje in het zonnetje gechilled en koude biertjes gedronken. Toch altijd weer raar om onder de toeristen te zijn. Dan word ik me toch weer wat sterker bewust van mijn blanke huid; ook al doe ik ernstig mijn best om daar met veel zon verandering in te brengen.

Verjaardag was top. Eerst overdag met Michelle naar de homo kapper. Wat hier toch heel bijzonder is, omdat er in dit land met ongelooflijk veel ‘machismo’ erg negatief over homoseksualiteit gedaan wordt. Het is een soort taboe (komende zaterdag gaan we met hen naar een homodiscotheek; ben benieuwd). Daarna taart eten met de onze breakdance jongeren en ’s avonds met een groep vrienden gaan stappen. Erg geslaagde avond. Bij gebrek aan mijn Nederlandse vrienden doen zij het erg goed en voelde ik me toch jarig. Ik heb wel besloten dat 27 jaar de limiet is. Vanaf nu blijf ik gewoon elk jaar 27.. die 30 komt ernstig dichtbij en ik voel me helemaal niet zo oud.

Festival tegen wapens en geweld (Armas Baja Control) in Antigua was behoorlijk saai. Hele slechte live bandjes (voornamelijk afschuwelijke rock) en helemaal niet heel erg veel mensen (mensen die tegen geweld zijn in dit land zijn misschien ook ver te zoeken…). We besloten met zijn allen naar een opening van een expositie over immigratie naar het Noorden (dus; Guatemala naar USA) te gaan. Een opening van een tentoonstelling betekent echter ook in Guatemala; wijn. Alle jongeren storten zich hier erg uitbundig op, wat resulteerde in een aantal jongeren die behoorlijk dronken werden in ongeveer 20 minuten tijd door vele glazen achterover te gooien.. Daarna ontdekten we dat we een aantal van de jonge kinderen kwijt waren (twaalf + dertien jaar). Iedereen was er van overtuigd dat ze ook de tentoonstelling binnen waren gegaan.. paniek alom. Heel het gebouw doorzocht.. maar de kids waren daar niet. Weer terug gegaan naar het centrale park waar de concerten waren en … natuurlijk. Ze stonden daar nog steeds braaf voor het podium en ze vroegen zich al af waar we gebleven waren… Eind goed al goed… eer we terug waren in Guatemala City waren zelfs de dronken jongeren wat afgekoeld. Leerprocesje…

De zondag van het hiphopfestival was helemaal geweldig. Heerlijk in het zonnetje en veel goede optredens van andere b-boys en mc’s uit Centraal Amerika en natuurlijk de battles om te kijken wie de beste b-boy crew uit Guatemala was. Zoals iedereen al een beetje verwachtte stonden ‘Dark Temper’ (de groep van Tizon; onze breakdance leraar) en ‘Chapin Crew’ (groep van gasten die hier vlakbij wonen en we ook allemaal kennen) in de finale. Uiteindelijk won ‘Chapin Crew’, wat ik eigenlijk wel jammer vond, want de crew van Tizon had heel de week overdag hier in Reforz geoefend en ‘Chapin Crew’ had vorig jaar ook al gewonnen in de finale tegen hen…

Dat was ém wel weer zo’n beetje…
Dikke kus!